|
اثربخشی «درمان راه حل محور» بر اضطراب و اعتیاد به تلفن همراه در دانش آموزان پسر
|
محمد گودرزی    ، مسعود شهبازی ، منصور سودانی ، حسن پیریائی |
| استادیار، گروه مشاوره، واحد مسجد سلیمان، دانشگاه آزاد اسلامی، مسجد سلیمان، ایران. ، masoudshahbazi66@yahoo.com |
|
|
چکیده: (1226 مشاهده) |
مقدمه: اجرای درمان های روانشناختی جهت کاهش اضطراب و اعتیاد به تلفن همراه از اهمیت بالایی برخوردار است. هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی “درمان راه حل محور” بر اضطراب و اعتیاد به تلفن همراه در دانش آموزان پسر بود.
روش کار: روش پژوهش نیمه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون- پیگیری 2 ماه با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل همه دانش آموزان پسر مقطع متوسطه اول شهر بروجرد در سال تحصیلی 1402-1401 بود. از میان آن ها 30 تن به روش نمونه گیری غیر تصادفی در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی ساده با استفاده از قرعه کشی در 2 گروه مداخله (15 تن) و کنترل (15 تن) جایگزین شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه جمعیت شناختی، "پرسشنامه اعتیاد به تلفن همراه" (Mobile Phone Addiction Questionnaire) و "مقیاس بازبینی شده اضطراب آشکار کودکان" (Revised Children's Manifest Anxiety Scale) بود. روایی محتوای ابزارها به روش کیفی و پایایی به روش همسانی درونی با محاسبه ضریب آلفا کرونباخ اندازه گیری شد. پس از اجرای 8 جلسه "درمان راه حل محور" برای گروه مداخله، داده ها در نرم افزار اس پی اس اس نسخه 22 تحلیل شد.
یافته ها: "درمان راه حل محور" در طول زمان بر کاهش اضطراب (01/0=P، 86/99=F) و اعتیاد به تلفن همراه (01/0=P، 13/216=F) در دانش آموزان پسر موثر بوده است.
نتیجه گیری: "درمان راه حل محور” در کاهش اضطراب و اعتیاد به تلفن همراه در دانش آموزان پسر موثر بود. پیشنهاد می‌شود که جهت کاهش اضطراب و و اعتیاد به تلفن همراه، دوره های "درمان راه حل محور” برای دانش آموزان پسر برگزار شود.
|
|
| واژه‌های کلیدی: درمان را حل محور، اضطراب، اعتیاد به تلفن همراه، دانش آموزان پسر. |
|
|
متن کامل [PDF 295 kb]
(582 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
مدیریت سلامت و رفاه اجتماعی
دریافت: 1402/8/17 | پذیرش: 1403/12/10 | انتشار: 1403/12/10
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
