استاد، گروه روانشناسی، دانشکده روانشناسی و علوم اجتماعی، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی، رودهن، ایران. ، hpssr@yahoo.com
چکیده: (1669 مشاهده)
مقدمه: کیفیت و اثر بخشی عملکرد سازمان ها، عامل تعیینکننده و حیاتی تحقق برنامههای توسعه و رفاه آن سازمان است. هدف پژوهش حاضر تعیین نقش میانجی مشارکت شغلی در رابطه بین صفات شخصیت و عملکرد شغلی در کارکنان آموزش و پروش، ناجا و شهرداری تهران است.
روش کار: مطالعه حاضر به روش توصیفی- همبستگی انجام شد. جامعه آماری شامل تمام کارکنان آموزش و پروش، ناجا و شهرداری تهران در شهر تهران در سال 1399 بود. از بین آن ها 400 تن به دو روش صورت تصادفی ساده به روش جدول اعداد تصادفی و تصادفی خوشهای تک مرحله ای انتخاب شدند. در این مطالعه از پرسشنامه جمعیت شناختی، "پرسشنامه عملکرد شغلی" (Job Performance Questionnaire)، "پرسشنامه مشارکت شغلی" (Job Involvement Questionnaire) و "سیاهه پنج عاملی نئو" (NEO-Five-Factor Inventory) استفاده شد. روایی محتوا به روش کیفی و پایایی به روش همسانی درونی با محاسبه ضریب آلفا کرونباخ برای پرسشنامه ها بررسی شد. تحلیل دادهها در نرم افزار اس پی اس اس نسخه 25 و اسمارت پی ال اس نسخه 3 انجام شد.
یافته ها: مسیر مستقیم مسئولیت پذیری (35/0 =β، 05/0>P) با مشارکت شغلی کارکنان معنادار بود (46/0- =β، 05/0>P). مسیر مستقیم برون گرایی (094/0 =β، 05/0>P)، مسئولیت پذیری (29/0 =β، 05/0>P)، و مشارکت شغلی (042/0 =β، 05/0>P). با عملکرد شغلی کارکنان معنادار بود. مسیر کل برون گرایی (089/0 =β، 05/0
نتیجه گیری: با توجه به معنادار بودن مسیر مستقیم مسئولیت پذیری، برون گرایی و مشارکت شغلی با عملکرد شغلی کارکنان، به مشاوران و روانشناسان پیشنهاد می شود به نقش این متغیرها برای افزایش عملکرد شغلی کارکنان، تمهیداتی را برای افزایش مشارکت شغلی، مسئولیت پذیری به عمل آورند .
Hamedi M, Sharifi H P, Jafari Roshan M. The Mediating Role of Job Involvement in the Relationship Between Personality Traits and Job Performance in the Staff of Department of Education, NAJA and Tehran Municipality. JHPM 2022; 11 (4) :76-89 URL: http://jhpm.ir/article-1-1503-fa.html
حامدی مسعود، شریفی حسن پاشا، جعفری روشن مرجان. نقش میانجی مشارکت شغلی در رابطه بین صفات شخصیت و عملکرد شغلی در کارکنان آموزش و پروش، ناجا و شهرداری تهران. فصلنامه مدیریت ارتقای سلامت. 1401; 11 (4) :76-89