|
اثربخشی «زوج درمانی سیستمی - رفتاری» بر رضایت جنسی و تمایزیافتگی خود در هر یک از زوجین دارای تعارض زناشویی
|
مژگان زمانی فر    ، فرناز کشاورزی ارشدی ، فریبا حسنی ، سوزان امامی پور |
| دانشیار، گروه روانشناسی بالینی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران. ، far.keshavarzi@gmail.com |
|
|
چکیده: (2332 مشاهده) |
مقدمه: تعارض زناشویی ناشی از ناهماهنگی زن و شوهر در نوع نیازها و روش ارضای آن و رفتار غیرمسئولانه نسبت به ارتباط زناشویی و ازدواج است. یکی از روش های درمان آن، می تواند زوج درمانی باشد. هدف از انجام پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی "زوج‌درمانی سیستمی- رفتاری" بر تمایزیافتگی خود و رضایت جنسی در هر یک زوجین دارای تعارض زناشویی بود.
روش کار: روش پژوهش حاضر نیمه تجربی با طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون با گروه کنترل و پیگیری بود. جامعه آماری این پژوهش را زوجین دارای تعارض زناشویی تشکیل دادند که از دی ماه 1398 تا آذر 1399 به 2 مرکز بهداشتی و درمانی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در شهر تهران (به دلیل دسترسی آسان تر پژوهشگران، به این دو مرکز) مراجعه کرده بودند. برای شناسایی زوجین دارای تعارض از "پرسشنامه تعارضات زناشویی تجدید نظر شده" (Marital Conflict Questionnaire Revised) استفاده شد. 20 زوج (40 تن) که نمره 115 یا بیشتر از 270 نمره کل پرسشنامه را کسب کرده بودند، به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و پس از همتاسازی، در 2 گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند. ابزارهای مورد استفاده در پژوهش شامل اطلاعات جمعیت شناختی، "شاخص رضایت جنسی" (Index of Sexual Satisfaction)، "سیاهه تمایزیافتگی خود" (Differentiation of Self Inventory) و "پرسشنامه تعارضات زناشویی تجدید نظر شده" بود. روایی ابزار ها به روش نسبت روایی محتوا و پایایی به روش همسانی درونی با محاسبه ضریب آلفاکرونباخ سنجیده شد. "زوج‌درمانی سیستمی - رفتاری" طی 10 جلسه 90 دقیقه‌ای به‌صورت هفته‌ای یک بار در مورد گروه مداخله اجرا شد. داده‌های جمع‌آوری شده در نرم افزار آماری اس پی اس اس نسخه 21 تحلیل شد.
یافته ها: مداخله بر رضایت جنسی زنان (05/0>P ، 00/15=F)، رضایت جنسی مردان (05/0>P، 27/12=F)، تمایزیافتگی زنان (05/0>P ، 541/22=F) و تمایزیافتگی مردان (05/0>P ، 92/16=F) مؤثر بوده و این تاثیر در مرحله پیگیری پایدار مانده است.
نتیجه گیری: "زوج‌درمانی سیستمی- رفتاری" برافزایش میزان رضایت جنسی و تمایزیافتگی هر یک از زوجین اثربخش بوده است. پیشنهاد می شود از روش فوق به عنوان روش درمانی کاربردی و مؤثر برای بهبود رضایت جنسی و تمایزیافتگی خود در زوجین دارای تعارض زناشویی استفاده شود.
|
|
| واژه‌های کلیدی: تعارض زناشویی، رضایت جنسی، تمایزیافتگی خود، زوج‌درمانی سیستمی- رفتاری. |
|
|
متن کامل [PDF 360 kb]
(1005 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
مدیریت سلامت و رفاه اجتماعی
دریافت: 1399/12/15 | پذیرش: 1400/6/1 | انتشار: 1401/1/10
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
