دانشگاه علوم پزشکی گناباد، گناباد، ایران ، sadeghimm881@gmail.com
چکیده: (9187 مشاهده)
مقدمه: سرطان پستان یکی از شایعترین سرطان های زنان در دنیا و از جمله ایران می باشد. روش های مختلف تصویربرداری پزشکی در جهت تشخیص به موقع ضایعات پستانی، به سرعت درحال توسعه می باشند. هدف از این مطالعه طراحی و معرفی نرم افزار تشخیصی برای ضایعات پستانی در ام آر ماموگرافی با ماده حاجب می باشد. مواد و روش ها: روش مطالعه حاضر از نوع طراحی نرم افزار می باشد که تصاویر ام آر ماموگرافی31 بیمار مشتمل بر 54 ضایعه توسط نرم افزار طراحی شده پژوهشگر مورد بررسی وآنالیز قرار گرفت. نرم افزار طراحی شده در محیط نرم افزاری متلب (Mathlab) نوشته شده و قادر بود ویژگی های مورفولوژیک وفیزیولوژیک ضایعه را تحلیل نماید. بر اساس شواهد حاصل ازاین آنالیز، رادیولوژیست نسبت به خوش خیمی و یا بدخیمی هر ضایعه تصمیم گیری و نتایج حاصل از این تحلیل برای هر ضایعه با نتایج حاصل از گزارش پاتولوژیست مقایسه گردید. داده ها توسط اس پی اس اس نسخه 16 مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نرم افزار طراحی شده توانست تصاویر ام آرماموگرافی را بصورت تصاویر رنگی نمایش داده و بصورت پیکسل به پیکسل آنالیز نماید. این نرم افزار قادر بود شکل، مارژین و الگوی داخلی بافت توده را ارزیابی کند و اطلاعات فیزیولوژیک و مورفولوژیک ضایعه را مشخص نموده و به تشخیص ماهیت ضایعات کمک کند. نتایج نهایی حاصل از بررسی نرم افزاری ضایعات پستانی در این مطالعه، حساسیت تشخیصی 1/94 درصد و ویژگی تشخیصی 85 درصد را نشان داد. نتیجه گیری: ارزیابی همزمان خصوصیات مورفولوژیک وفیزیولوژیک از طریق برنامه کمک تشخیصی کامپیوتری، می تواند دقت تشخیصی رادیولوژیست را ارتقا و مدت زمان خوانش و تفسیر میزان انبوه تصاویر هر ام آر مامو گرافی را کاهش دهد. پیشنهاد می شود از این نرم افزار تشخیصی جهت افزایش صحت تشخیص ضایعات پستانی استفاده شود.
Sadeghi Moghadam M, Bahrini Toosi M H, Sajjadi M, Mahmudabadi A, Talasaz M. Design and introduce of diagnostic software for breast lesions in MR mammography with contrast. JHPM 2016; 5 (2) :52-60 URL: http://jhpm.ir/article-1-591-fa.html
صادقی مقدم مجید، بحرینی طوسی محمد حسین، سجادی موسی، محمود آبادی علیرضا، طلاساز مهدی. طراحی و معرفی نرم افزار تشخیصی ضایعات پستانی در ام آر ماموگرافی با ماده حاجب. فصلنامه مدیریت ارتقای سلامت. 1395; 5 (2) :52-60