رضا صادق زاده، محسن رازانی، امید شکری، حسن پیریائی،
دوره ۱۳، شماره ۲ - ( ۱۲-۱۴۰۳ )
چکیده
مقدمه: بیماران مبتلا به اختلال وسواس-اجبار از مشکلات همراه با اختلال از امید پایین برخوردار هستند. هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی "درمان شناختی- رفتاری" و "فراشناخت درمانی" بر امید بیماران مبتلا به اختلال وسواس-اجبار بود.
روش کار: روش پژوهش نیمه تجربی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون-پیگیری با گروه کنترل بود. جامعۀ آماری پژوهش کلیۀ بیماران مبتلا به اختلال وسواس-اجبار مراجعه‌کننده به مراکز مشاوره روانشناختی منطقه ۵ شهر تهران در سال ۱۴۰۱ بود. از میان آن ها ۴۵ بیمار دارای نمره پایین امید، انتخاب و به صورت تصادفی از نـوع قرعـه کشـی در ۳ گروه "درمان شناختی- رفتاری" و "فراشناخت درمانی" و گروه کنترل به صورت تصادفی جایگزین شدند. برای گردآوری داده‌ها از پرسشنامه جمعیت شناختی و "مقیاس وسواس -اجبار یل براون"(Yale-Brown Obsessive-Compulsive Scale) و "مقیاس امید میلر"(Miller Hope Scale) استفاده شد. بـرای روایـــی ابزارهـا بـه پژوهـش های پیشین اکتفا شد و پایایــی بــه روش همســانی درونـی بــا محاسـبه ضریـب آلفاکرونبـاخ محاسـبه شـد. برای گروه "درمان شناختی- رفتاری"طــی ۱۰ جلســه ۹۰ دقیقــه ای هــر هفتــه ۲ جلســه و برای گروه "فراشناخت درمانی"طــی ۱۰ جلســه ۹۰ دقیقــه ای هــر هفتــه ۲ جلســه اجرا شد. گروه کنترل در زمان اجرای پژوهش هیچ‌گونه مداخله‌ای را دریافت نکردند. داده هـا در نرم افـزار اس پـی اس اس نسـخه ۱۶ تحلیـل شـد.
یافته ها: "درمان شناختی- رفتاری" و "فراشناخت درمانی" بربهبود امید بیماران مبتلا به اختلال وسواس-اجبار اثربخش بودند (۰۱/۰>P) و بین ۲ روش درمان تفاوت معنادار مشاهده نشد.
نتیجه گیری:"درمان شناختی- رفتاری" و "فراشناخت درمانی" سبب بهبود امید بیماران مبتلا به اختلال وسواس-اجبار گردید. لذا دو روش درمانی فوق، توصیه می‌شود.
