حمدالله باستی، محمد سلطانی فر، محمد مهدی لبیبی،
دوره ۱۲، شماره ۴ - ( مرداد و شهریور ۱۴۰۲ )
چکیده
مقدمه: جامعه ایران شاهد تحولات گسترده در ساحت فرهنگ جنسی بوده است که منجر به گسترش آسیبهای جنسی و تهدید سلامت خانواده شده است. پژوهش حاضر باهدف ارائۀ الگوی آموزش سلامت جنسی در برنامههای تلویزیونی از دیدگاه کارشناسان انجام گردید.
روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعه کیفی است که با روش نظریه داده بنیاد انجام شد. جامعه مورد مطالعه شامل متخصصین حوزههای مختلف پزشکی، روانشناسی، جامعهشناسی، دینی و رسانهای بودند که در سال ۱۴۰۱-۱۴۰۰ با روش نمونهگیری هدفمند طبقهای انتخاب شدند. انتخاب نمونهها تا اشباع نظری ادامه داشت. حد اشباع نظری در این پژوهش ۳۱ تن بود. جمعآوری دادهها با مصاحبههای نیمه ساختاریافته و تحلیل آن ها، با روش کدگذاری باز، محوری و انتخابی انجام شد. برای سنجش روایی یافتهها از چهار معیار شامل مقبولیت، قابلیت انتقال، قابلیت اطمینان و قابلیت تأیید و برای سنجش پایایی مصاحبهها از روش توافق درون موضوعی استفاده شد. تحلیل داده ها با استفاده از نرمافزار ATLAS.ti ۸ انجام شد.
یافتهها: الگوی آموزش سلامت جنسی در ۶ کد انتخابی تحتعنوان مؤلفههای (شرایط علی، زمینه، پدیده، شرایط مداخلهگر، راهبردها و پیامدها) و ۲۲ کد محوری و ۷۶ کد باز شناسایی شد.
نتیجهگیری: الگوی نهایی بیانگر این است که از ۶ کد انتخابی و ۲۲ کد محوری میتوان آموزش برنامه سلامت جنسی از طریق تلویزیون را فراهم نمود. لذا پیشنهاد میشود مدیران، برنامهسازان و دستاندرکاران تولید برنامههای سلامت جنسی تلویزیونی با در نظر گرفتن الگوی طراحی شده، اقدامات ضروری در راستای آموزش سلامت جنسی به عمل آورند.