[صفحه اصلی ]   [Archive] [ English ]  
:: صفحه اصلي :: درباره نشريه :: آخرين شماره :: تمام شماره‌ها :: جستجو :: ثبت نام :: ارسال مقاله :: تماس با ما ::
:: دوره 11، شماره 6 - ( آذر و دی 1401 ) ::
جلد 11 شماره 6 صفحات 25-12 برگشت به فهرست نسخه ها
مقایسه اثربخشی «گروه درمانی مبتنی برشفقت» و «واقعیت درمانی گروهی» بر تعامل والد-کودک در مادران دارای فرزند درخودمانده
کیمیا پیغان، آدیس کراسکیان موجمباری، مرجان حسین زاده تقوایی، پریسا پیوندی
دانشگاه ازاد اسلامی ، aadiskraskian@yahoo.com
چکیده:   (332 مشاهده)
مقدمه: خانواده‌های کودکان "درخودمانده" به شدت تحت تأثیر عوامل گوناگون بر تعامل والد-کودک هستند. هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی "گروه درمانی مبتنی برشفقت" و "واقعیت درمانی گروهی" بر تعامل والد-کودک در مادران دارای فرزند درخودمانده است.
روش کار: روش پژوهش نیمه تجربی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و 3 ماه بعد پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش، شامل تمام مادران دارای فرزند درخودمانده سطح یک بود که در نیمه دوم سال 1397 به 8 مرکز مشاوره و روان درمانی کودکان درخودمانده در شهر تهران مراجعه کرده بودند. مراکز به روش در دسترس انتخاب شدند. از میان آن ها 45 تن به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به روش تصادفی و با قرعه کشی در 2 گروه مداخله و 1 گروه کنترل قرار گرفت. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه جمعیت شناختی، "مقیاس رابطه والد- کودک" (Child-Parent Relationship Scale) بود. روایی محتوای ابزار به روش کیفی و پایایی به روش همسانی درونی با محاسبه ضریب آلفا کرونباخ اندازه گیری شد. پس از اجرای 8 جلسه90 دقیقه ای"گروه درمانی مبتنی برشفقت" و "واقعیت درمانی گروهی" برای گروه های مداخله، داده ها در نرم افزار اس پی اس اس نسخه 24 تحلیل شد. 
یافته ها: "گروه درمانی مبتنی برشفقت" و "واقعیت درمانی گروهی" در تعامل والد-کودک در مادران دارای فرزند درخودمانده  اثربخش بودند (P<0/01). بین اثربخشی بر زیر مقیاس نزدیکی و نمره کلی رابطه والد- کودک تفاوت وجود داشت (P<0/01).
نتیجه گیری: "گروه درمانی مبتنی برشفقت" و "واقعیت درمانی گروهی" بر تعامل والد-کودک در مادران دارای فرزند درخودمانده اثربخش بودند. پیشنهاد می شود، درمانگران از "گروه درمانی مبتنی برشفقت" و "واقعیت درمانی گروهی" را برای تقویت و اصلاح رابطه والد-کودک، کودکان در خودمانده استفاده نمایند.
 
واژه‌های کلیدی: درخودمانده، درمان مبتنی بر شفقت، واقعیت درمانی، مادران، والد- کودک.
متن کامل [PDF 304 kb]   (224 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: مدیریت سلامت
دریافت: 1400/6/11 | پذیرش: 1401/5/19 | انتشار: 1401/8/10
ارسال پیام به نویسنده مسئول

ارسال نظر درباره این مقاله
نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

CAPTCHA

XML   English Abstract   Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Peyghan K, Kraskian A, Hosseinzadeh M, Peyvandi P. Comparison of the Effectiveness of “Compassion-Based Group Therapy” and “Group Reality Therapy” on Parent-Child interaction in Mothers with Autistic Children. JHPM 2022; 11 (6) :12-25
URL: http://jhpm.ir/article-1-1436-fa.html
پیغان کیمیا، کراسکیان موجمباری آدیس، حسین زاده تقوایی مرجان، پیوندی پریسا. مقایسه اثربخشی «گروه درمانی مبتنی برشفقت» و «واقعیت درمانی گروهی» بر تعامل والد-کودک در مادران دارای فرزند درخودمانده. فصلنامه مدیریت ارتقای سلامت 1401; 11 (6) :25-12

URL: http://jhpm.ir/article-1-1436-fa.html
بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 11، شماره 6 - ( آذر و دی 1401 ) برگشت به فهرست نسخه ها
مدیریت ارتقای سلامت Journal of Health Promotion Management
Persian site map - English site map - Created in 0.04 seconds with 29 queries by YEKTAWEB 4549